Και εκείνο το βιβλίο από οξιά...

Προχωράει και εκείνο το ξυλόγλυπτο βιβλίο από οξιά... σιγά-σιγά....

Αλλά πραγματικά σιγά -σιγά...................................

Μανιταρόσπιτο σε ευκάλυπτο

Υπήρχε ένα κομμάτι από κορμό ευκαλύπτου που ξεραινόταν κοντά στη θάλασσα πολλά χρόνια τώρα. Είχε λίγα σκασίματα, κάποια από τα οποία έφταναν αρκετά κοντά στο κέντρο του. Ο πειρασμός να τον σκαλίσω είχε μπει εδώ και δυο χρόνια. Ήρθε η ώρα...

Δεν ήξερα τι θα βγει, σκαλίζοντας και βλέποντας...

Η πρώτη ιδέα ήταν μανιτάρι για να το ακουμπήσω κάπου στον κήπο...





Μετά όμως ήρθαν κι άλλες ιδέες... και έγινε ξυλόγλυπτο μανιταρόσπιτο!


Το τελείωσα με λάδι και φυσικό κερί μέλισσας.

Τριαντάφυλλο χαραγμένο σε οξιά.

Άλλο ένα τριαντάφυλλο. Σε οξιά που έβαψα μαύρη. Τα εύσημα του σχεδίου στην L.Irish.

Μια πίπα από ελιά...

Έφτιαξα αυτήν την πίπα από ελιά για έναν φίλο. Σκοπός μου ήταν να χαράξω κάτι επάνω της αλλά τα νερά της είναι τόσο όμορφα που πραγματικά με κάνουν και διστάζω. Πιστεύω ότι θα την αφήσω ως έχει εκτός κι αν ο φίλος μου ο Πέτρος μου ζητήσει να τη χαράξω.

Το πλαστικό κομμάτι είναι βέβαια από μια παλιότερη πίπα.