Πέρυσι αγόρασα το δισκοπρίονο Einhell RT-TS 1725 U.
Ήθελα ένα δισκοπρίονο για το εργαστήρι μου, αλλά έπρεπε να είναι και φθηνούτσικο. 180 ευρώ, πάμε, πάρ' το, τσάμπα πράμα! Είχα και μια κορέλα Einhell, επίσης κόκκινη σειρά, που έκανε τη δουλειά της μια χαρά...
Σας προτείνω να ΜΗΝ το αγοράσετε! Για κανένα λόγο!
Το στήσιμό του:
-Περίσεψαν 2 κομμάτια που δεν φαίνεται να ταιριάζουν πουθενά.... Ούτε στο φυλλάδιο φαίνονται να μπαίνουν κάπου...
-Για να φτιάξω τις προεκτάσεις του τραπεζιού ώστε να καθίσουν επίπεδες χρειάστηκα ΠΟΛΥ χρόνο. Μόλις βάλεις μία εκεί που πρέπει, με την καλοπλανισμένη πήχη σου, και προσπαθήσεις να σφίξεις τη βίδα... Καταστροφή! Θα πρέπει να υπολογίσεις πόσο θα "πάρει" η εν λόγω προέκταση με το σφήξιμο, ώστε να έρθει στη σωστή θέση όταν τελειώσεις. Τραγικό!
Το λέιζερ, άχρηστο. Έστησα το εργαλείο και το λέιζερ μόνο στην ευθεία δεν κοιτά. Για να πάει στη σωστή θέση, πρέπει να στραβώσω ένα μέταλλο, αυτό πίσω από το δίσκο. Και μην φανταστείτε ότι υπάρχει ρυθμιστής για να έρθει εκεί που πρέπει έστω μετά από δοκιμές...
Ο δίσκος παίζει λίγο με αποτέλεσμα να μένουν εμφανέστατα σημάδια από το κόψιμο. Δεν μιλάμε για μικρό σημαδάκι.... Κάνει μπαμ!
Θα μου πείτε, στην αντιπροσωπεία πήρες;;; Περισσότερα γι' αυτό σε άλλη ανάρτηση. Η εμπειρία μου με την αντιπροσωπεία της Einhell είναι επίσης τραγική!
Τελικά μετά από δύο μήνες, πήρα ένα φαλτσοπρίονο της Bosch και κάνω τη δουλειά μου με αυτό. Εύκολο στήσιμο και όλα δουλεύουν όπως πρέπει. Δεν είναι καθόλου φθηνό αλλά τουλάχιστον δεν το έχω για να χρησιμεύει ως πάγκος.
Το δισκοπρίονο Einhell RT-TS 1725 U, ήταν η τελευταία μου δοκιμή με τα φθηνά εργαλεία. Αν θέλεις να κάνεις τη δουλειά σου, πρέπει να πάρεις εργαλείο.
