Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Translate the blog

Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου 2010

Χελώνα της Αίγινας, Ξυλόγλυπτη

Το Νεφρολογικό Κέντρο Σαρωνικού ήθελε αυτά τα Χριστούγεννα να κάνει ένα ιδιαίτερο δώρο σε κάποιους ανθρώπους. Η έμπνευση του Μιχάλη ήταν κάτι ξυλόγλυπτο, στρογγυλό, και σαν αρχαίο νόμισμα. Η ιδέα του μου άρεσε πάρα πολύ. Συμφωνήσαμε να αντλήσουμε έμπνευση από το νόμισμα της χελώνης. Εγώ ανέλαβα το ξυλόγλυπτο μέρος και μια φίλη πυρογράφος την πυρογραφία.

Η Χελώνη ήταν το πρώτο ελληνικό νόμισμα που κόπηκε στην αρχαιότητα. Κόπηκε στην Αίγινα, που ήταν τότε ένα από τα 11 ισχυρότερα ναυτικά κρατίδια. Από την μια πλευρά είχε τη θαλάσσια χελώνα, έμβλημα της Αφροδίτης, προστάτιδος των ταξιδιών και του θαλάσσιου εμπορίου, και από την άλλη ένα σύμβολο που παριστάνει άνθρωπο που βαδίζει.

Το αποτέλεσμα:

Στον ξυλότορνο, από ξύλο αγιούζ, έφτιαξα τους δίσκους που θα γίνονταν νομίσματα.



Με ντρεμελάκι για τα πολλά-πολλά και σκαρπέλα για την χελώνα.

Η πρώτη ξυλόγλυπτη και πυρογραφημένη χελώνα μας!

Μία...







Δύο...


Τρεις...


Δέκα...







Πενήντα ξυλόγλυπτες και πυρογραφημένες χελώνες.


 Το αποτέλεσμα μάλλον άρεσε γιατί μετά από αυτές τις πενήντα ακολούθησαν άλλες δέκα.

Οι εξήντα δύο Χελώνες (εξήντα συν δύο για το εργαστήρι) δημιουργήθηκαν μία - μία, στο χέρι, από μία πλάκα ξύλου. Αυτό ισχύει τόσο για το κομμάτι της ξυλογλυπτικής, όσο και για της πυρογραφίας. Στο εργαστήρι δεν υπάρχει κανένα εργαλείο μαζικής παραγωγής, κανένας αυτοματισμός και δεν έφτιαξα κανενός είδους αντιγραφικό σύστημα για να επιταχύνω τη διαδικασία παραγωγής. Έτσι, καθεμία  Χελώνα είναι πραγματικά ξεχωριστή και μοναδική.

Η κατασκευή των δώρων αυτών ήταν μια πολύ ωραία εμπειρία. Από τη μία, η Χελώνη της Αίγινας είναι κομμάτι της ιστορίας μας. Από την άλλη, έλεγα στον εαυτό μου ότι "τύπωνα" το τότε πανίσχυρο νόμισμα της χελώνης σε εποχή κρίσης!!!(Διασκεδαστική σκέψη, ε;)

Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου 2010

Η Ματσόλα του Ξυλογλύπτη

Η ματσόλα του ξυλογλύπτη είναι στρογγυλή. Αυτό του επιτρέπει να χτυπά το σκαρπέλο από κάθε γωνία και αποτρέπει κάθε λάθος χτύπημα. Σε αντίθεση με τις ματσόλες-σφυριά, δεν χρειάζεται ποτέ να προσέξουμε πώς την πιάνουμε. Ενώ, δηλαδή, οι ματσόλες-σφυριά μπορεί, αν δεν προσέξουμε,  να χτυπήσουν το σκαρπέλο έτσι που να το σπρώξουν στο πλάι αντί εμπρός, αυτό είναι απίθανο με τις στρογγυλές.

Οι στρογγυλές ματσόλες φτιάχνονται στον ξυλότορνο, από σκληρό ξύλο, και δεν κυκλοφορούν στο ελληνικό εμπόριο, απ' ότι ξέρω.  Πρέπει να έχεις ξυλότορνο ή να την παραγγείλεις σε τορναδόρο.

Στην αρχή ξεκίνησα κι εγώ με σφυρο-ματσόλα αλλά ήθελα να δοκιμάσω και τη στρογγυλή. Όλοι οι  ξυλογλύπτες στα διάφορα βίντεο και βιβλία τέτοια δούλευαν και πρότειναν ως καλύτερη. Όταν έφτιαξα την πρώτη μου και τη χρησιμοποίησα κατάλαβα το γιατί....

Αυτή είναι μια ματσόλα που έχω φτιάξει.




Ματσόλα ξυλογλύπτη






Δυο μπεγλέρια στον ξυλότορνο

Μην βροντοχτυπάς τις χάαντρες,
η δουλειά κάανει τους άαντρες.......

Μου ζήτησε κάποιος ένα μπεγλέρι με ξύλινες χάντρες.
Έφτιαξα δύο από ένα κομματάκι ευκάλυπτο που είχα.
Έδωσα το ένα, κράτησα το άλλο.
Δυο μέρες μετά, πάει και το δεύτερο....
Τώρα πρέπει να φτιάξω άλλο για 'μένα...


Μπεγλέρια από ευκάλυπτο στον ξυλότορνο

Μπολ στον ξυλότορνο για τον φίλο π.Δαμασκηνό

Ένα μπολ διακοσμητικού χαρακτήρα από ξύλο αγιούζ για τον καλό μου φίλο π.Δαμασκηνό. Δώρο Χριστουγέννων.

Το έλαβες λίγο νωρίς Δαμασκηνέ αλλά μόλις το έκοψα από τον τόρνο ήθελα αμέσως να στο δώσω!

Αποτελείται από 1 κομμάτι ξύλου. Χάραξα τον σταυρό και χρωμάτισα με διαφορετικά βερνίκια.



Μπολ με πυρογραφία στον ξυλότορνο για τον Μιχάλη

Άλλο ένα χειροποίητο μπολ στον ξυλότορνο. Από ξύλο οξιάς.




Το μπολ επάνω στον ξυλότορνο.




Μου αρέσουν πολύ τα "νερά" αυτού του ξύλου.





Όταν τελείωσε το μπολ, το "τουμπάρισα" στον τόρνο και δούλεψα και την βάση του, απ' όπου κρατιόταν για να γίνει όλη η προηγούμενη δουλειά.

Τρίτη 7 Δεκεμβρίου 2010

Για την Κατερίνα.

Φτιαγμένο από οξιά, αποτελούμενο από τρία κομμάτια.

Πυρογραφία από την Λίτσα.

Το φτιάξαμε με πολύ αγάπη για την Κατερίνα, στην Ρόδο.




















Δευτέρα 6 Δεκεμβρίου 2010

Ομάδα Ξυλοτορναδόρων

Έφτιαξα ένα γκρουπ στο yahoo! όπου θα μπορούμε όλοι εμείς που μας ενδιαφέρει ο ξυλότορνος να βρισκόμαστε, να συζητούμε, να παίρνουμε έμπνευση, ο ένας από τις φωτογραφίες του άλλου.

Στην στήλη στα δεξιά του ιστολογίου, υπάρχει ένα εικονίδιο για να γραφτείτε στην ομάδα. Διαφορετικά, η διεύθυνση είναι
http://groups.yahoo.com/group/woodturnersgr/

Αν δεν βλέπετε σωστά τα ελληνικά στη σελίδα της ομάδας, πρέπει να αλλάξετε την κωδικοποίηση χαρακτήρων του περιηγητή (browser) σας. Αν δεν μπορείτε να το κάνετε αυτό, στείλτε μου e-mail να σας πω πώς (γράψτε μου και ποιόν περιηγητή χρησιμοποιείτε. π.χ. internet explorer, firefox, chrome κλπ κλπ).

Καλό τορνίρισμα!!!!

Σάββατο 6 Νοεμβρίου 2010

Δυο δημιουργίες από μουριά

Κάποιος στη γειτονιά κλάδεψε τις μουριές του πριν λίγο καιρό. Το ξύλο δεν έχει προλάβει, φυσικά, να ξεραθεί αλλά ήθελα να δω πώς είναι. Έτσι, έκοψα δύο άκρες και τις ετοίμασα για τον τόρνο.

Ιδού το ξύλο της μουριάς!!!

Ένα κομμάτι φλούδας που έμεινε δίνει χαρακτήρα στο μπολάκι.








Κυριακή 24 Οκτωβρίου 2010

Άλλο ένα μπολ...

Το μπολ αυτό αποτελείται από 19 κομμάτια.

Όταν το ξεκίνησα, και διαπίστωσα ότι το να κόψει κανείς, να ταιριάξει και να κολλήσει τα κομμάτια απαιτεί πολύ περισσότερο χρόνο από την τόρνευση, απογοητεύτηκα. Ήθελα να περισσότερο τόρνο και λιγότερο χρόνο στο κόλλημα. Το αποτέλεσμα, όμως, με ενθαρρύνει να ξανακάνω κάτι με αυτήν την τεχνική.

Πεύκο σαμιώτικο (!!!)  και ιρόκο τα ξύλα.






Κυριακή 17 Οκτωβρίου 2010

Μπολάκια

Τρία μπολάκια.

Το αριστερό είναι από ιρόκο.

Το μεσαίο από δεσποτάκι.

Το δεξί είναι από δρυ. Αυτό το τορνίρισα πριν ξεραθεί καλά το ξύλο. Το ξεκίνησα χαλαρά και το τελείωσα τρέχοντας. Έπρεπε να βιαστώ πάρα πολύ γιατί λίγα λεπτά αφότου το έβαλα στον τόρνο άρχισε να σκάει παντού. Πρόλαβα, το έφτιαξα και σταμάτησα το σκάσιμο πριν γίνει κομμάτια. Οι γραμμές που έκαναν τα σκασίματα προσφέρουν στην ομορφιά του νομίζω. Μετά φοβόμουν ότι σε λίγες μέρες θα έσπαγε. Εδώ και ένα μήνα, όμως, που κάθεται στο ράφι δεν έχει αλλάξει καθόλου!!!





 Δρυς





Ιρόκο








Δεσποτάκι



Το μπολάκι αυτό από δεσποτάκι το έφτιαξα για τον μάστρο - Γιάννη Βαρζακάκο. Είναι με διαφορά ο καλύτερος τορναδόρος του νησιού (σε τόρνο μηχανουργικό) και με βοήθησε στην κατασκευή δύο εργαλείων που χρειαζόμουν για τον ξυλότορνό μου.

Σάββατο 9 Οκτωβρίου 2010

Ασφάλεια ξυλογλύπτη - ξυλοτορναδόρου. Διαβάστε όσοι σκέφτεστε να ασχοληθείτε.

Λαμβάνω κατά καιρούς e-mail από ανθρώπους που μου ζητούν να τους πω δυό πράγματα για να τους βοηθήσω να ξεκινήσουν με την ξυλογλυπτική ή τον ξυλότορνο. Νιώθω, λοιπόν, πως πρέπει να γράψω δυό λόγια για την ασφάλεια του ξυλογλύπτη και του ξυλοτορναδόρου.  Διότι ο ενθουσιασμός που μας ωθεί να δώσουμε μορφή στο ξύλο είναι πολύ ωραίο πράγμα αλλά δεν πρέπει να δουλεύουμε εάν δεν γνωρίζουμε και τηρούμε κάποιους βασικούς κανόνες ασφαλείας. Άλλωστε,  κομμένα και σπασμένα δάχτυλα,  κομμένοι τένοντες, τραυματισμένα μάτια,  σπασμένη μύτη μόνο δυσάρεστα μπορεί να είναι και μαρτυρούν ότι κάτι δεν προσέξαμε.

Όποιος ασκεί τα δύο αυτά χόμπυ, του ξυλογλύπτη και του ξυλοτορναδόρου, δουλεύει με πάρα πολύ καλά ακονισμένα εργαλεία και, επιπλέον, ο τόρνος περιστρέφει το ξύλο με χιλιάδες στροφές το λεπτό. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή.

Ο κατάλογος όλων αυτών που πρέπει να προσέχει κανείς είναι τεράστιος μα θα προσπαθήσω να συνοψίσω τα βασικά.

Αν κάποιος έχει να προσθέσει κάτι, παρακαλώ να το γράψει σαν σχόλιο.

ΞΥΛΟΓΛΥΠΤΙΚΗ

Σκαρπέλα:
Ο μόνος τρόπος για να μην κόψουμε τα δάχτυλά μας είναι να τα κρατούμε πίσω από την κόψη του σκαρπέλου ή του μαχαιριού.
Κρατάμε πάντα το σκαρπέλο και με τα δύο χέρια εκτός εαν χρησιμοποιούμε ματσόλα.
Κρατάμε το σκαρπέλο με το ένα χέρι στο τσάπι (ξύλινη λαβή) και το άλλο εκεί που η λάμα συναντά το τσάπι.
Δεν κρατάμε με το ένα χέρι το σκαρπέλο και με το άλλο το ξύλο. Το ξύλο είναι πάντα πιασμένο στον πάγκο με σφηκτήρα ή στη μέγγενη.
Εκτός, ίσως, από την περίπτωση που χρησιμοποιούμε ματσόλα, ο καρπός του μπροστινού χεριού πρέπει να ακουμπά στο ξύλο. Όταν δεν μπορεί να ακουμπά ο καρπός, ακουμπά ο αγκώνας.

Μαχαίρι:
Κρατάμε το μαχαίρι έτσι ώστε ο αντίχειρας να μην είναι μπροστά στην πορεία της λάμας.
Όταν ακουμπάμε το ξύλο στο σώμα μας δεν κόβουμε με το μαχαίρι προς το μέρος μας αλλά προς τα έξω.
Πάντα πρέπει ο καρπός ή κάποια δάχτυλα να βρίσκονται σε επαφή με το ξύλο. Πότε δεν κόβουμε στον αέρα.

Τα εργαλεία της ξυλογλυπτικής τα ακονίζουμε ώστε να κόβουν σαν νυστέρια. Το λέω εκ πείρας, όταν κοπούμε με τα σκαρπέλα μας δεν το καταλαβαίνουμε αμέσως. Νιώθουμε ένα τσίμπημα (κι αυτό όχι πάντα), το κοιτάζουμε και λέμε ότι είμαστε τυχεροί που δεν κοπήκαμε. Συνεχίζουμε τη δουλειά και μετά από λίγο βλέπουμε το ξύλο γεμάτο αίμα. Δεν πονάμε πουθενά και ψάχνουμε να βρούμε που έχουμε κοπεί. Τώρα νιώθουμε τυχεροί που δεν κόψαμε τένοντα (και το χειρότερο: άντε να καθαρίσει το αίμα από το ξύλο!!!).
Παρ' όλα αυτά,  περισσότερο επικίνδυνο από ένα σκαρπέλο / μαχαίρι που κόβει σαν νυστέρι, είναι εκείνο το σκαρπέλο / μαχαίρι που δεν είναι τόσο καλά ακονισμένο.


ΞΥΛΟΤΟΡΝΟΣ

- ΦΟΡΑΜΕ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΜΑΣΚΑ. Αρκετές φορές μου έχει φύγει το κομμάτι από τον ξυλότορνο. Κάποιοι λένε ότι δεν έρθει ποτέ επάνω σου αλλά η εμπειρία μου άλλα λέει. Χθες ακόμα έφυγε ένα κομμάτι που ζόρισα πειραματιζόμενος και ήρθε κατ’ ευθείαν στο πρόσωπο. Προχθές έβαζα ένα χάλκινο δαχτυλίδι σε ένα άλλο κομάτι και όταν το «έπαιρνα» ξεκόλησε η μία άκρη και με μαστίγωσε στο πρόσωπο. Κι αυτά είναι μόνο δύο παραδείγματα. Η μάσκα που έχω είναι ακριβότερη από τον ξυλότορνό μου αλλά σίγουρα αξίζει τα λεφτά που έδωσα.

- Δεν φοράμε γάντια. Μπορεί στην αρχή να φαίνεται λογικό να φορά κανείς γάντια όταν δουλεύει στον ξυλότορνο αλλά είναι πολύ επικίνδυνο.  Εάν το περιστρεφόμενο με 1000 – 2000 στροφές το λεπτό ξύλο «πιάσει» το γάντι οι συνέπειες είναι τραγικές για τα δάχτυλα και το χέρι μας. Τα χέρια δεν παθαίνουν τίποτα από το ξύλο που κόβουν τα σκαρπέλα. Φοράμε γάντια με «κομμένα δάχτυλα» μόνο όταν «ξεχοντρίζουμε» ένα κομμάτι που έχει ακόμα τη φλούδα του και ακόμα και τότε μόνο εάν είναι απαραίτητο. Μόνο εάν τα κομμάτια της φλούδας μας πονάνε ή μας τρυπάνε.

- Δεν φοράμε ριχτά ρούχα. Δεν φοράμε φαρδιά μανίκια. Δεν φοράμε αλυσιδές στο λαιμό. Δεν φοράμε κοσμήματα στον καρπό. 1000 – 2000 στροφές το λεπτό...

- Είναι καλύτερα να περιμένουμε να σταματήσει να περιστρέφεται το κομμάτι που έχουμε στον τόρνο προτού αλλάξουμε τη θέση της βάσης του σκαρπέλου.

- Πάντα πρέπει να βεβαιωνόμαστε ότι το κομμάτι έχει πιάσει καλά στο τσοκ και ότι δεν θα χτυπήσει πουθενά όταν εκκινήσουμε τον τόρνο.

- Δεν πρέπει να φτάνουμε τα εργαλεία μας στα άκρα των δυνατοτήτων τους. Είναι πολύ έυκολο να ξεπεράσουμε το όριο. Το κάθε εργαλείο κάνει κάποια πράγματα.

- Ο τόρνος «βάλει» σε όλη την περιοχή που είναι κάθετη στο μήκος του τραπεζιού του. Δεν θα πρέπει να αφηνούμε άλλους να στέκονται σε αυτήν την περιοχή.

- Προσοχή, όταν ένα κομμάτι εκτοξευτεί και χτυπήσει σε κάποιον τοίχο ή στο ταβάνι, μετά μπορεί να προσγειωθεί οπουδήποτε μέσα στο εργαστήρι. Χρειάζεται διπλάσια προσοχή όταν δεν είμαστε μόνοι στον χώρο.

- Ακολουθούμε τις οδηγίες του κατασκευαστή.


Κουτάκια...

Κουτάκια από πεύκο, νιαγκόν, ιρόκο.

Όταν έφτιαξα το πρώτο, μου άρεσε σαν σχέδιο και θέλησα να παίξω λίγο. Γι' αυτό όλα μοιάζουν μεταξύ τους.